Annede biri, babada diğeri.
İkisi de hayattaysa, hala çocuksun, hala büyüme şansın var.
Ama gitmişlerse, artık "suskun" ister istemez büyümüş oluyorsun. Evet, gerçi, o zaman daha özgür ve bağımsız oluyorsun.
Ne var ki bundan sonra, içinde, hiç kapanmayacak delikler açılıyor. Annesi-babası ölen herkesin, cenazedeki haline üzülüyorum. Başbakan'ın da haline üzüldüm. Hangi konumda olduklarının hiçbir önemi yok.
Ölüm herkesi eşitleyen bir olgu.
Başbakan bile olsan, orada annesi ölen bir çocuk oluyorsun.
Başsağlığı dilerim.
Yazı tarihi: 11 Ekim 2011- Ayşe Arman, Hürriyet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder