Gitme zamanı

Gitme zamanı yaklaşıyor.
Bu zaman yaklaştıkça benim içim içime sığmaz oluyor.
Hiç görmediğim birine, hiç görmediğim bir hayata...
... gidebilir miyim dersiniz?
Neden gidemeyecekmişim?
Burda beni bağlayan ne var?
Kim var beni bağlayan?
"Gitme, dur, kal burda" diyecek kim var?!
Yolumdan döndürebilecek kadar beni benden alan?
İhtiyaç duyduğum kadar kuvvetli bir sebebim?
Kollarını bana açtığında tüm dünyayı arkasında bırakacak biri?
Gözleri bana bugün onun baktığı gibi bakabilecek ve bir kere olsun elimi sımsıkı tutacak?!
Geçmişimden getirdiğim kim kaldı?
Tamam, kızmayın, onlarca arkadaşım, sevdiğim, yıllarımı paylaştığım dostlarım var.
İyi ki de varlar...
Mesafeler onlardan beni ayıramaz ya.
Ben kopmam sevdiklerimden, kopamam, bırakmam yakalarını, beni unutmalarına, hayatlarından çıkarmalarına izin vermem.
*****
Gidebilir miyim dersiniz?
Denizleri aşıp yeni bir hayata ait olabilir miyim?
Hiç tanımadığım birine?
*****
Babam şimdi hayatta olsa ne derdi biliyor musunuz?
"Ben senin aklına, kişiliğine, sağduyuna ve yanlış bir şey yapmayacağına inanıyorum. Git ve dene. Denemezsen doğru mu yanlış mı hiç bilemeyeceksin"
*****
Ben ne yapardım biliyor musunuz?
Babam hayatta olsa, asla onu bırakıp o kadar uzağa gidemezdim.... ama şimdi babamın sözünü dinleyeceğim.
...galiba...

Nessy, gider

yazı tarihi: 11 Şubat 2011