24 Temmuz 2009 Cuma

Olağan günlük yaşam aslında olağanüstü güzel

Beni çok katlı bir binanın en tepesine çıkarın.
Gözlerimi, ellerimi bağlayın.
Pencerenin önüne getirin.
Açın camları...

diye başlıyor yazım. Saatlerdir yazıyorum. Henüz sadece ilk bölümünü bitirebildim. Ve gecenin 1,30'u oldu. Gözlerim yanmaya ve kapanmaya başladı. Bitirmeyi çok istememe rağmen yazı bitmedi, benim pilim bitti. Üstelik yarın sabah erken kalkıp çok özlediğim sahilde bisiklete gideceğim. O yüzden bu gecelik benden bu kadar, bana müsade.
Arkası yarınnnn :)

Yazı Tarihi: 24 Temmuz 2009