21 Temmuz 2009 Salı

Sade bir semtini sevmek bile bir ömre bedel İstanbul!

İstanbul'dayım.
Dünyalar güzeli şehrimde, dünyalar özeli duygularımla.
Hani günlerdir sayıklıyordum ya "İstanbul, İstanbul" diye işte sonunda kavuştum.
Evimdeyim,
Fenerbahçe- Bostancı sahilinde sporda,
Boğaz'da Çengel'de denize sıfır balıkta,
Eminönü'nde seyyar satıcıda,
Köprüde; Fatih Sultan, Boğaziçi'nde,
Levent'te Kanyon'da,
Cadde'de voltada,
Kadıköy'de Çiya'da,
Erenköy'de Beyaz Fırın'da, Ethem Efendi'de, dümdüz aşağı inen Marmara Yelken sokağında.
Kendimden geçmiş durumdayım anlayacağınız.
Oturdum bakıyorum etrafıma.
Aptal gibiyim.
Şaşkın, mutlu ve bu şehre yetişemeyeceğimi bile bile herşeyi yapmak ister ruh halindeyim.
Avareyim.
Gecelerim Açıkhava'da Sezen konseri yaşatıyor bana: avaz avaz yüksek hislerde...
İşte bu yüzden;
Beni burada göremezseniz bilin ki kendimden geçmişim,
Hayal alemindeyim.
Geri geleceğim.

Yazı Tarihi: 21 Temmuz 2009