Bugün ilk kez birşey yaptım.
Birine karşı kızgınlığımı yüzüne şakadanak söyledim.
Nasıl oldu ben de bilmiyorum, tam da tilkice tersini yapmayı düşünüyorken.
Hiç adetim değildir benim; kavgalar, yüksek volume’lar, tartışmalar, yıkma/kırma/biçmeler...
Olayın sıcağıyla iç kusmalar, sinirden gözüm dönerek ağzımdan çıkanı kulağımın duymaması, tüm köprüleri arkama bakmadan bir bir yıkmalar...
Yok bunlar benim literatürümde.
Sakinimdir.
En azından öyle görünmeye çalışırım aslında bazı zamanlarda içimde fırtınalar koparken.
Nedir yani, iyi bir huy mu bu? Yoo, hiç sanmıyorum.
Kendime zararı var gibilerinden duygu demogojisine girmeyeceğim.
Asıl fenalığı bambaşka.
Bir kere her tarafı tutarsız.
Bir kere karşındaki seni öylesine yumuşak başlı belliyor ki hangi damlanın bardağını taşıran o son damla olduğunu hiçbir zaman kestiremiyor, üstüne geliyor da geliyor.
Seni neyin acıttığını, acıtma ihtimalinin olduğunu hiç bilemiyor.
Sonra sen debelen dur, ‘ben sana küsüm aslında haberin yok’ diye.
O; gül, bahar içinde yaşadığını zannederken bir bakıyor ki küttenek ipi çekilmiş, başağı tepetaklak edilmiş.
Sende de o kadar çok kırılmış ki tüm o biriktirdiklerin ne yapıştırılacak hal kalmış onlarda, ne taakat sende...
Her seferinde; tek celsede infaz için kendi kendime güç göstergesi, dayanıklılık testi.
Herşeyden vazgeçebilme yetime dair dirayet zorlayıcı ispat. Kendimi, kendime azmettiricilik.
Ve ardımda bıraktığım onlarca faili meçhul.
Demem o ki;
Mevsimler gelip geçiyor, güneş doğuyor, batıyor, yıldızlar kayıyor, depremler, fırtınalar, tsunamiler kavurup geçiyor, meltemler esiyor, aşklar yaşanıyor, bitiyor, müthiş bir hızla hayat akıp gidiyor ve dünya dönüyor, değişiyor, dönüyor, değişiyor...
Ben de değişiyorum.
Sesimin tonu, saçımın rengi, yüzümün çizgileri, gönlümün derdi, elim, kolum, belimin şekli ve doğrularım- yanlışlarım, alayı değişiyor.
İlk kez bugün şakadanak dışa vurduğum öfkemin karşılığında aldığım dibine kadar masumiyet kokan ‘özür’ aklımı başıma getirerek, beni yeni bir yaşıma daha sokuyor, mahcup ediyor, değiştiriyor.
Teşekkür ederim.
Yazı Tarihi: 10 Temmuz 2008
